"ΤΡΟΙΚΑ" και στα τσίπουρα..

Βογγάνε οι παραγωγοί τσίπουρου ανα την επικράτεια καθώς φέτος το Υπουργείο Οικονομικών ανατρέπει όλα τα δεδομένα παραγωγής.

Η ιστορία ξεκίνησε απο τα επίσημα μεγάλα οινοποιεία, τα οποία κατέφυγαν στο υπουργείο και ζήτησαν να περιοριστεί η παραγωγή τσίπουρων απο τους μικρούς παραγωγούς σε 80 κιλά ετησίως. Τα 80 κιλά τσίπουρο αντιστοιχούν σε 400 κιλά υπολείμματα σταφυλιών που χρησιμοποιούνται στα καζάνια για την παραγωγή τσίπουρου.

Η δικαιολογία των οινοπαραγωγών ήταν οτι οι άδειες για λειτουργία καζανιών κάποιες ώρες τον χρόνο σε αυτούς τους μικρούς παραγωγούς, είναι για δική τους προσωπική κατανάλωση, αλλά αυτοί πουλάνε τα τσίπουρα. Με βάση τις καταγγελίες αυτές υπολογίζεται (απο ποίον άραγε;) οτι η απώλεια φόρων του δημοσίου είναι 1 δις ευρώ τον χρόνο (εξωπραγματικά νούμερα, αλλά όλοι πλέον μιλάνε με δις).

Αποτέλεσμα της κίνησης των μεγάλων οινοπαραγωγών είναι ότι το υπουργείο περιόρισε την παραγωγή τσίπουρου απο κάθε ανεξάρτητο μικρό παραγωγό στα 400 κιλά υπολείμματα σταφυλιών.
Οι μικροί παραγωγοί είναι αλήθεια οτι πληρώνουν χαμηλότερο φόρο οινοπνεύματος απο τους μεγάλους. Και εφόσον εμπορεύονται το τσίπουρο κανονικά θα πρέπει να υπάρξει εξομοίωση των φόρων. Μέχρι εκεί φαίνεται να έχουν δίκιο οι οινοπαραγωγοί. Όμως ουδείς γνωρίζει ποιοί πίνουν και ποιοί πουλάνε τα τσίπουρα που παράγουν, οπότε θεωρήθηκε λογική η θέσπιση ορίου 80 κιλών τον χρόνο. Το να πιεί κάποιος 80 κιλά τσίπουρο δεν είναι λίγο, αλλά υπάρχει και το ζήτημα αν ο παραγωγός φτιάχνει τσίπουρο για τον ίδιο μόνο, για την οικογένεια του, ή για την οικογένεια και τους φίλους του. Συνεπώς ο περιορισμός της ποσότητας είναι εντελώς αυθαίρετος.

Είναι επίσης λογικό, η ξαφνική αλλαγή των όρων του παιχνιδιού, να έχει προκαλέσει αντιδράσεις στους μικρούς παραγωγούς οι οποίοι – δικαίως – υποστηρίζουν οτι έπρεπε να έχουν ενημερωθεί απο πέρυσι για αυτή την αλλαγή για να διαθέσουν τα υπερβάλοντα τα 400 κιλά υπολείμματα σταφυλιών που έχουν, αντί να τα κρατάνε εφόσον δεν επιτρέπεται να φτιάξουν τσίπουρα.

Είναι αναγκασμένοι τώρα να επιλέξουν μεταξύ δυο οδών: Ή θα τα πετάξουν, ή θα τα βράσουν σε παράνομα καζάνια και θα τα διαθέσουν κρυφά στην αγορά.Είναι προφανής ποιά θα είναι τελικά η επιλογή τους.

Το υπουργείο, ξεκινώντας απο ένα λογικό αίτημα των μεγάλων οινοποιείων, έφερε τα πάνω κάτω στην αγορά τσίπουρου, αναστάτωσε τις ζωές των μικρών παραγωγών και τους οδηγεί στην παρανομία. Διότι δεν πρέπει να έχουμε καμμία αμφιβολία: Τα καζάνια θα λειτουργήσουν νόμιμα ή παράνομα, τσίπουρα θα πίνουμε πάντα και το υπουργείο θα χάσει ακόμη και τους λίγους φόρους που εισέπραττε. Και δεν θα φταίει κανένας άλλος, αλλά η προχειρότητα και η στενοκεφαλιά των υπηρεσιών του.